Aktywny Senior

ZAJĘCIA   ZDALNE  - Historyczno – Edukacyjne
w dn. 08.04.2021 r. – Klub Seniora w Piaskach
w dn. 09.04.2021 r. – Klub Seniora w Gardzienicach


Dzień dobry,                                     
Witam Was Seniorzy i zapraszam do kolejnych zajęć zdalnych. Propozycja na dzisiejszy dzień to: Wirtualna wizyta w Łazienkach Królewskich – Stara Oranżeria i Teatr Królewski.
Na  dzisiejszych zajęciach przypomnimy sobie podstawowe wiadomości o ostatnim królu Polski Stanisławie Auguście Poniatowskim oraz zwiedzimy  Starą Oranżerię i Teatr Królewski. Zapraszam Państwa do Wirtualnego Przewodnika po Starej Oranżerii
 Podaję link: https://www.youtube.com/watch?v=myAnR7xqNfs
 
 Stara Oranżeria, wzniesiona w latach 1785-1788 według projektu nadwornego architekta Dominika Merliniego, jest jednym z najpóźniej zrealizowanych projektów w Łazienkach Królewskich.
Mieści się tu Teatr Królewski, jeden z kilku w Europie oryginalnych XVIII-wiecznych teatrów dworskich, który od 2015 r. usytuowany jest na Trasie Bałtyckiej Europejskiego Szlaku Teatrów Historycznych.
Podaję link: https://www.lazienki-krolewskie.pl/pl/architektura/teatr-krolewski-i-stara-oranzeria
W Starej Oranżerii znajduje się również Królewska Galeria Rzeźby z kolekcją marmurowych posągów i gipsowych kopii najważniejszych dzieł starożytnych (od V w. p.n.e. do III w. n.e.) oraz nowożytnych. Jest tu też Galeria Rzeźby Polskiej z pracami niemal wszystkich najwybitniejszych polskich artystów, tworzących od początku XIX w. do połowy XX w.
W czasach króla Stanisława Augusta Stara Oranżeria służyła ponadto do przechowywania drzewek egzotycznych, które latem zdobiły królewskie ogrody.
Teatr Królewski
Dekoracja Teatru Królewskiego opiera się na symbolice appolińskiej. Na plafonie Jan Bogumił Plersch przedstawił Stanisława Augusta pod postacią Apolla na kwadrydze (1787-1788). Król-Apollo w otoczeniu najważniejszych dramaturgów - Sofoklesa, Szekspira, Moliera i Racine’a - jawi się jako słońce zasiadające na tronie. Scena ta jest dowodem na to, że władca odwołał się nie tylko do mitologii czy wzorców płynących z Wersalu, lecz także do teorii heliocentrycznych.
Uzupełnieniem mitologicznego plafonu są iluzjonistycznie namalowane loże z wyobrażeniem XVIII-wiecznej widowni. Dekorację tę dopełniało, nieistniejące już, malowidło kurtyny, również dzieło Plerscha, ukazujące górę Parnas, z muzami i Apollinem. Aby nie było wątpliwości, gdzie muzy i ich przewodnik lubią przebywać, w tle owej góry malarz umieścił widok ówczesnej letniej rezydencji królewskiej - pawilon Łazienki.
Nad sceną Teatru Królewskiego widnieje kartusz herbowy Rzeczypospolitej - czteropolowy z orłami i Pogonią, w środku którego znajduje się herb Poniatowskich, Ciołek, podtrzymywany przez dwie postaci kobiece, ukazane w locie, dmące w trąby - famy.
Teatr Królewski odzwierciedla nie tylko wizję idealnego państwa, rządzonego przez króla-Apolla, lecz także jest alegorią królewskiego mecenatu i kolekcjonerstwa.
wydarzenie historyczne
 
6 wrzesień 1788
Otwarcie Teatru Królewskiego

Wystrój wzbudził powszechny podziw. Jeden z zaproszonych gości, niejaki Renaud, Francuz przebywający wówczas w Warszawie, dał temu wyraz w słowach: "Szczęśliwe zespolenie smaku rzymskiego z francuskim, takie samo, jakie istniało w pięknych latach Ludwika XIV, daje temu teatrowi uderzający rys wielkości i bogactwa".
Królewska Galeria Rzeźby
Galeria Rzeźby w Starej Oranżerii jest - obok Galerii Obrazów w Pałacu na Wyspie i Galerii Grafiki w Białym Domu - jedną z trzech głównych galerii w Łazienkach Królewskich, urządzonych na podstawie królewskiego inwentarza z 1795 r.
Stanisław August od początku swojego panowania gromadził zarówno rzeźby marmurowe, jak i kopie gipsowe najsłynniejszych dzieł ze świata antycznej Grecji(V w. p.n.e. - I w. p.n.e.)i starożytnego Rzymu(I w. n.e. - III w.  n.e.)oraz nowożytnych. Część z nich była zamawiana między innymi z myślą o dopełnieniu programu ideowego królewskich rezydencji, jak na przykład rzeźby Herkulesa Farnese i Apolla Belwederskiego w Sali Balowej Pałacu na Wyspie czy posągi królów w Rotundzie - panteonie władców polskich. Najliczniej jednak w królewskiej kolekcji reprezentowane były odlewy gipsowe - zbiór o dydaktycznym charakterze, liczący, według inwentarza z 1795 r., 563 dzieła.
Królewska Galeria Rzeźby w Starej Oranżerii
 
Galeria Rzeźby Polskiej

Mieści się w zachodnim skrzydle Starej Oranżerii, w amfiladowo ułożonych czterech salach na parterze i dziewięciu na piętrze, które w XVIII w. zajmowali dworzanie królewscy oraz służba.
Można tu podziwiać dzieła niemal wszystkich najwybitniejszych polskich artystów, tworzących od początku XIX wieku do połowy XX wieku. Uzupełnienie stanowią rzeźby niemieckie, włoskie, francuskie oraz rosyjskie. Dzieła reprezentują dominujące wówczas kierunki w sztuce: klasycyzm, impresjonizm, secesję, symbolizm i nowy klasycyzm. Są także prace nawiązujące do założeń fowizmu.  
Wystawę otwiera "Atakujący wojownik - Egineta", gipsowy odlew rzeźby z wschodniego przyczółka świątyni Afai na wyspie Egina (Grecja), zbudowanej ok. 500-490 r. p.n.e. Dalej prezentowane są kopie słynnych dzieł świata antycznego: popiersie Apolla Belwederskiego i Diany z Wersalu.
Potem oglądać możemy wizerunki władców, pisarzy, malarzy, aktorów, duchownych oraz działaczy społecznych. To najliczniejsza grupa prac w Galerii Rzeźby Polskiej, eksponowana na parterze oraz w dwóch pierwszych salach na piętrze. Są wśród nich dzieła najwybitniejszych polskich przedstawicieli klasycyzmu: Jakuba Tatarkiewicza i Pawła Malińskiego. Prezentowana rzeźba pierwszego z nich to marmurowe "Popiersie Napoleona", drugiego - "Popiersie biskupa Jana Chrzciciela Albertrandiego".

 
Stara Oranżeria w nowym blasku
W latach 2012-2016 w Starej Oranżerii były prowadzone prace remontowe, dzięki którym obiekt powrócił do wyglądu i funkcji z czasów króla Stanisława Augusta. Środki pochodziły z Mechanizmu Finansowego EOG, Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wart 34 mln zł projekt objął m.in.: odtworzenie Królewskiej Galerii Rzeźby, nową aranżację Galerii Rzeźby Polskiej XIX i XX w., rewitalizację Ogrodu Oranżeryjnego, powstanie Strefy Edukacji - Pracowni Artysty, a także zabezpieczenie Teatru Królewskiego nowoczesnym systemem przeciwpożarowym. Starą Oranżerię dostosowano również do potrzeb osób z niepełnosprawnościami - Muzeum Łazienki Królewskie zostało za to nagrodzone w konkursie "Warszawa bez barier".

Dorota Jopa



Data publikacji: 2021-04-08, 0:00


Załączniki:

1. 08-09.04.2021_historyczno-edukacyjne_DJ.pdf